Open praten tussen ouder en kind

Het lijkt soms dat eerlijk vertellen over je gevoelens of tegenslagen aan je kind moeilijk is en toch… Dit zou makkelijk mogen zijn, daar kinderen toch alles gewaar worden en voelen. En dit zou het kind meer zelfvertrouwen geven want wat er dan verteld wordt door de ouder of begeleider, klopt dan bij zijn gevoel. Dit is dus reuze belangrijk anders krijgt het kind er verschillende signalen door en ontstaat er twijfel in zich en gaat het zich onveilig voelen. Zijn buikgevoel vertelt dit over zijn mama of papa maar deze vertellen iets anders. En zo durft het kind niet meer te vertrouwen op zijn eigen diepe gewaarwording en dat is wel heel jammer. Want mensen die hun intuïtie of buikgevoel volgen zijn mensen die later heel krachtig in het leven staan. 

Waarom?

Als kind moet je zich kunnen uiten in al zijn spontaniteit en eerlijkheid. Over zijn twijfels, angsten, negatieve ervaringen, maar ook over wat het leuk vond. Het kunnen delen van gevoelens zorgt ervoor dat het kind zich niet alleen voelt, dat het begrepen wordt. Door als ouder te vertellen over jouw gevoelens en hoe jij hier mee omgaat, kan het kind veel leren. Want elk gevoel, elke emotie mag er zijn. Het is niet de bedoeling om deze binnen te slikken of weg te drukken, te negeren, want vroeg of laat komt er dan toch een explosie van. Het kind zal zo ook ontdekken dat gevoelens heel persoonlijk zijn en dat iedereen anders reageert op een gebeuren. Het is belangrijk dat het kind zich veilig en geliefd voelt en weet dat hij  altijd bij jou als ouder of opvoeder terecht kan. Zo bouwt het kind een positief zelfbeeld op.

Enkele tips:

* Een open lichaamshouding

Toon dat je helemaal aandachtig bent en maakt oogcontact met je kind, ga dus op dezelfde hoogte zitten.

* Spreek vanuit rust en luister aandachtig

Zorg dat jezelf rustig bent zodat je op een trage en duidelijke manier kan spreken. Stel voor om eerst beide voeten goed op de grond, te plaatsen en even 3 maal diep in en uit te ademen tot in de buik.  Dan ben je echt klaar om naar elkaar te luisteren.

Dus weent het kind heel erg of is het razend boos.. wacht dan even tot het wat rustig geworden is. En geef vooral het kind de tijd om rustig zijn verhaal te laten doen. Reageer niet voordien en verander niet van onderwerp. Het kind voelt zich dan aanvaard en begrepen. Bij peuters bestaat goed luisteren ook door het observeren van de hele lichaamstaal.

Bij kleuters kan je parafraseren: Bijvoorbeeld: Ik begrijp dat je boos bent, je bent zo leuk aan het spelen en nu vragen wij je op te ruimen. Maar het is nu tijd is om naar bed te gaan, dat hadden wij op voorhand ook afgesproken. Morgen mag je verder doen, waarmee je bezig was, plaatsen we even opzij op een veilige plek.

* Wacht met een oplossing te geven

Het is niet noodzakelijk om meteen een oplossing of advies te geven. Soms wil je kind gewoon zijn verhaal kwijt. En het is nog zo fijn als het kind zelf kan inzien wat er verkeerd liep en zelf tot een oplossing voor zijn probleem komt.

* Aanvaard de gevoelens van je kind

Gevoelens mogen er zijn. Het is een belangrijk dat jij als ouder deze kan aanvaarden, want zo kan het kind ‘puur en oprecht’ zijn. Weent het kind heel erg of is het razend boos.. wacht dan even tot het wat rustig geworden is.

* Geef het goede voorbeeld

Kinderen nemen het gedrag en gewoontes over uit hun omgeving.  Dus zorg dat je zelf goed kan omgaan met je emoties en dat je deze ook bij jezelf kan aanvaarden. Een mindfulle training kan je hierbij helpen.

* Maak tijd voor het kind

Wanneer je voelt dat er iets scheelt met je kind, maak dan even tijd om te praten, leg je smartphone of wat dan ook opzij. Of ga samen even wandelen en stel open vragen. En vertel over een eigen emotionele ervaring die je gehad hebt….

* Spreek in de ik- vorm

Door in de ik-vorm te spreken weet je kind duidelijk van jij verwacht, voelt of denkt.

* Vertel aan elkaar waarvan je het gelukkigst wordt

Teken of schrijf op een groot blad waar je blij van wordt, hang dit op een plaats waar je vaak voorbij komt. Wanneer het negatieve gevoel tot rust gekomen is, kan je hier naar toe gaan om je hand op te leggen en kan de boze, bange of droeve bui weerom verdwijnen. Zo weet je ook van elkaar wat jou blij maakt.

* En als laatste…

Laat het kind voelen dat je van hem of haar houdt en dat het steeds bij jou terecht kan. Deze is zo belangrijk. Want als het kind niet meer durft te delen wat het heeft uitgespookt of wat er gebeurt is omdat het bang is voor een vreselijke straf of wat dan ook. Dan zal het van alles beginnen verzwijgen, naar binnen keren en zal het leren liegen. En zo kan het heel fout lopen. Dus wees zelf eerlijk in je gevoel.

Een kind mag leren uit zijn fouten. Niemand is perfect, zelfs mama of papa doen wel iets verkeerd. Dat is mens zijn. Het is wel mooi om daarna ook te kunnen zeggen: “Dit was verkeerd. Ik zie dit nu in, het spijt me.“  Doe dit als volwassene ook naar elkaar toe. Zo leert het kind het beste. En het leert verantwoordelijkheid dragen over zijn gedrag. Begin hieraan van kleins af aan. Zo zijn je kinderen al een heel stuk vooruit.

Leuke boeken als ondersteuning (Als Sint geschenk bijv.)

Ook bestaan er hele leuke prentenboeken om samen te lezen over emoties en gevoelens waarbij het soms makkelijker wordt om over een bepaald gevoel te praten, indien nodig.  Pure Child wenst je alvast heel veel verbinding toe.

• Daantje het vulkaantje. Het emotieboek door Mandy Langbroek
• De 4 kleuren van emoties Een pop-up boek door Anna Llenas
• Hoe voel jij je? Flapjesboek over emoties door Kathy Gordon
• Draakje vurig door Josina Intrabartolo

Magdalena Troch