Omgaan met onze emoties: maak er NU werk van!

In de krant’ De Standaard’ en in het tijdschrift Psychologies, stond er in dezelfde week een alarmerend artikel over de stijgende emotionele problemen bij de kinderen, driftbuien, een laag zelfbeeld en vooral heel veel angsten. Dit was het besluit na een gezinsenquëte die werd afgenomen bij 3.000 ouders in 2021. Ook de Vlaamse jeugdraad sloeg midden maart 2023 alarm dat zij de hulpvragen van jongeren niet meer kunnen beantwoorden.  Dit is voor ons,  uitgevers van PURE CHILD de moment om in de pen te kruipen, want wat is hier gaande?

Laat ons beginnen met het begin

Je krijgt samen met je geliefde een kindje, (we hopen alvast dat het kindje met liefde gemaakt en gewenst is)  Want zoals je kan aanvoelen… het echte begin begint al voor dat het kindje er is.

Dus beginnen we met eens te kijken naar de twee geliefden. Hoe staan zij in het leven? Zitten ze goed in het vel? Hebben zij reeds hun eigen trauma’s & oude overtuigingen uit hun eigen jeugd getransformeerd? Liep er iets mis in hun eigen opvoeding? Hebben zij hun ouders hierin kunnen vergeven? Hebben zij hun passie in het leven gevonden? Leven zij gezond? Hebben ze een goede darmflora? Misschien wat rare vragen? Maar verderop je zal merken, naderhand gezien, waarom deze vragen zo belangrijk zijn.

Een baby, een kindje is een puur gevoelswezen

Een kindje dat ontwikkelt wordt door een samen versmelten van een ei- en een zaadcel,  is een écht wonder. Dat in het lichaam van de moeder, door celdelingen er een hartje ontstaat dat klopt en een héél lichaampje stap voor stap gecreëerd wordt. Hoe onwaarschijnlijk mooi, krachtig en wonderbaarlijk is dit. Een teken van de pure levensenergie die in ons lichaam werkzaam is… Het kindje is volledig verbonden met de levensenergie, met de moeder, zelfs met de kosmos. Het voelt werkelijk ‘alles’, eet alles mee, fysiek en wordt ook elke energie, emotie gewaar. 

Als het kindje geboren wordt en zeker de eerste levensjaren blijft het kindje ‘alles’ voelen in zijn hele omgeving waarmee het verbonden is.  Er is nog geen afscheiding tussen waar het vandaan komt, waar het nu is en in welke ruimte het vertoeft.  Er is helemaal nog geen “ik”.  Er bestaat geen verschil tussen het kind en de ouder en de omgeving. Het zit nog in een ‘éénheidsbubbel’.  Dus met ALLES bedoel ik ook werkelijk ALLES. Hoe je je voelt op dit moment maar ook wat er zich diep in jouw onbewuste, pijnen die je hebt opgedaan gedurende je eigen leven . Heb je stress, ben je ongelukkig, ben je ongezond, ziek … alles zal een weerslag hebben op het kind. Logisch toch? Maar jammer genoeg wordt deze invloed soms te weinig gezien en erkend.

En daar begint heel veel fout te lopen

Een kindje heeft vooral veiligheid, rust, warmte, liefde, genegenheid en gezonde pure voeding nodig. En dit is wat we de kinderen nu, in deze maatschappij vaak te weinig kunnen geven door de ratrace van dit leven.

Een kindje krijgen, wordt te veel gezien als ‘een gezinnetje maken en dan zijn we gelukkig’.  Een kindje krijgen, lijkt soms bijna als een kindje ergens gaan kopen om het perfecte gezin te kunnen spelen. Van zodra het er is, liefst niet te lang borstvoeding geven en zo snel als we kunnen het naar een crèche brengen want echt moeder of vader zijn, daar is géén tijd voor. De carrières gaan voor want ook dat hoort bij het plaatje van gelukkig zijn.

Misschien wel wat kort door de bocht, maar onze kinderen worden vaak in stress geboren, hebben soms een zwakke darmflora overgenomen gekregen van de ouders en krijgen vaak niet de juiste voeding.  En dit zijn twee grote factoren,  stress en verkeerde voeding, die er voor zorgen dat het brein dat nog in volledige ontwikkeling is vaak toxines binnenkrijgt, het immuunsysteem verzwakt en stoornissen in het brein kan activeren. Het lichaampje en ziel van het kindje hebben rust, liefde, veiligheid, en beide of zeker één van de ouders rond hem of haar nodig.

En dan onze wereld waarin we leven

Op het eerste gezicht wonen wij hier in Vlaanderen en in Nederland wel op een goede plaats om je kindje de eerste levensjaren het beste te geven. Maar hoeveel mensen laten zich beïnvloeden door de gekte die in het nieuws en in de media gebracht wordt. Er moet geld verdient worden voor het  mooie huis met alles er op en er aan. We moeten er goed uitzien, veel vrienden hebben, veel op vakantie kunnen gaan enz. En dan is er de angst om ziek te worden, om kanker te krijgen, om dood te gaan,  om tekort te komen,  om zonder werk te vallen, om niet goed genoeg te zijn en te worden uitgelachen. Angst  dat er oorlog komt, om er niet bij te horen. Om nog maar te zwijgen over de  zichtbare agressie bij de mensen, kijk maar naar de voetbalsupporters en dan nog niet gesproken over de onzichtbare agressie die  soms als een bom tot uiting komt binnen gezinnen.

We rennen en crossen vaak van het ene in het andere en sommigen willen dan nog eens dat alles perfect is want dat hoort nu zo. En wat met onze voeding,  kant en klare maaltijden,  snel opwarmen in de microgolf over, weinig verse groenten en fruit, wat dat zorgt dat het lichaam uitgeput raakt , futloos wordt en ziek. Hoeveel mensen hebben geen chronische ziektes hierdoor gekregen en leven op medicijnen… Misschien is deze opsomming allemaal wel wat kort door de bocht geschreven maar… er is zeker veel van waar bij vele onder ons.

Gelukkig kunnen wij heel andere keuzes maken! Deze nieuwe generatie kinderen vraagt om een nieuwe aanpak. Tijd om bewust te worden hoe we ons leven zelf in de hand kunnen nemen en de neerwaartse spiraal kunnen doen ophouden.

Dit door bewust te worden van:

1. (Bijna) Alle problematieken die onze kinderen hebben, zijn spiegels van onze angsten, tekorten, onze onverwerkte trauma’s vanuit ons eigen gezin en familiesysteem!  Dus alle angsten, driften, emotionele problemen, weinig zelfvertrouwen enz.  ligt vooral bij onszelf. Wanneer wij onze eigen rugzakje van trauma’s, patronen en geloofssystemen die ons kleinmaken niet ontdoen, zullen de kinderen onze pijnen blijven spiegelen. En wanneer we hier niets aan doen, zullen de kinderen het ons nog duidelijker maken door nog moeilijker te gaan doen. Dit doen ze uiteraard volledig onbewust. En ze doen dit uit liefde voor ons. 
2. De kinderen die Nu en de laatste jaren geboren zijn, zijn vaak kinderen met een grote wijze ziel. Ze zijn hier bij jou als ouder gekomen om je gelukkig te maken. Zij willen zo graag dat jullie echt oprecht, opnieuw ontdekken wie jullie ‘ echt ‘ zijn. Niet leven vanuit de ‘mind’, ons verstand, maar eerst en vooral leven vanuit de verbinding met ons hart. Ooit als baby waren wij ook zo puur, gevoelig en verbonden met alles. De wereld heeft ons echter geleerd om dit gevoel volledig weg te drukken en alleen te leven vanuit ratio, ego en ‘afgescheidenheid’.  En we proberen onze kinderen dit nog steeds aan te leren. Maar zoals iedereen ziet en kan voelen, zorgt dit alleen maar voor nog meer trauma, nog meer pijnen en miserie. Getuige hiervan alle noodkreet artikels  en documentaires van begeleiders die de oproep om kinderen te helpen niet meer aan kunnen. En de kinderen van NU willen dat wij eindelijk ons ware pad leven, dat we onze levensmissie leven. Dus tonen ze ons door hun gedrag als onrust, zenuwachtig, snel geprikkeld, boos, depressief, opstandig enz. onze innerlijke onverwerkte pijnen.
3. De tijd is nu rijp dat ieder van ons eerst opnieuw naar binnen kijkt, met zijn eigen onverwerkte emoties aan de slag gaat. Deze transformeert in liefde en mededogen. En opnieuw kiest voor een waardig menselijk leven, met respect voor zichzelf, elkaar, in verbinding, samenwerken, ieder vanuit zijn eigen talenten. Hiervoor zijn nu heel veel verschillende workshops, retraites, cursussen die je de kans geven om aan persoonlijkheidsontwikkeling te doen. In mijn ogen de enige weg om dichter bij  je ware zelf te komen.
4. Het zou ook een meerwaarde zijn mochten wij op school onze kinderen leren:

• wat gevoelens zijn, hoe ze hiermee op een wijze  manier kunnen omgaan. Hen  geweldloze communicatie leren of dit samen als gezin volgen. 
• Elkaar te leren vergeven zoals de wijsheid van het oude Hawaiiaanse volk de ho’ onopono. Wanneer er een ruzie of een zwaar meningsverschil was, en ieder uitgeraasd was, elkander weerom de hand geven en zeggen: ‘ Het spijt me, vergeef me, ik hou van je en ik dank je’.   Ja, en deze twee laatste, lieten je inzien dat door heel dit ongenoegen, je er iets uit geleerd hebt, en daardoor kan je de ander hiervoor dankbaar zijn en van hen houden.
• In weerbaarheidstrainingen kunnen kinderen voelen hoe er een kracht in je aanwezig is, wordt je ook bewust dat ieder mens geliefd  en in zijn waarde gezien wil zijn.
• Opnieuw de verwondering bijbrengen en het aan de lijve laten voelen dat  we verbonden zijn met het wonder dat het leven brengt dat in elk stukje natuur aanwezig  is. 
• Leren hoe je kinderen de rust  kan leren vinden bij ons zelf, door zelf als begeleider hierin een voorbeeld te zijn.
• Zelfliefde aanleren, onszelf graag zien, weten dat ieder mens uniek is, dat iedereen anders is en dat het zo hoort en goed is. Wist je er is geen enkele waterdruppel gelijk, op het eerste gezicht lijkt alles misschien hetzelfde maar kijk je dichterbij of microscopisch dan zal je merken dat ook in de natuur elk blaadje, grassprietje anders is.
• Leren luisteren naar je eigen lichaam en durven voelen wat het echt nodig heeft om op en top vitaal te zijn.
• Dankbaar te zijn voor het leven en voor elkaar, wat een prachtig gevoel van verbinding en liefde geeft.

Geven we dit de kinderen mee van kleins af aan dan, zullen vele problemen met de zon wegsmelten en zal iedereen op zijn eigen unieke manier stralen!

En dit is wat de kinderen NU van onze mensheid vragen: “ Ruim je onverwerkte pijnen op, maak verbinding met je hart, voel daar je passie en je talenten om te doen, waarvoor je hier op aarde bent. Wordt bewust dat je een deeltje bent van het grote mysterie, verbonden met ALLES, met de grote LIEFDE!”   En zo is de cirkel rond, we zijn als klein mensje zo begonnen, onszelf verloren en Nu tijd om ons pure zelf terug te vinden.  Zo kan de mensheid in harmonie met elkaar beginnen leven. Kunnen jullie nu ook het groter plaatje zien?

Magdalena Troch

(Vanuit  mijn hart geschreven. Hopelijk kunnen jullie voelen wat ik bedoel en kunnen we toch met zijn allen reeds een eerste kleine stap in de juiste richting neen. De kinderen zullen U er eeuwig dankbaar voor zijn. Ik ben gewoon de boodschapper)