Leven (door)geven in verbinding

Wanneer een wezen opnieuw de wereld begroet, zijn gelaat in jouw schoot verstopt en het verborgene laat doorschemeren in nog gesluierde dromen verwezenlijkt het een verlangen tot worden van leven, in leven, als leven.
Aangekonigd, lang gekoesterd of plots begrepen.  Zacht ontvangen of onverhoeds overweldigd.  Tijd om door te geven, tijd om aan te nemen.

Leven wordt niet gemaakt. Het is er. Jij als moeder, jij als vader zullen een vorm schenken aan het verlangen van leven tot leven. Jullie wezens verweven zich zodat jullie een verbonden verhaal kunnen beleven. Feilloos afgestemd en onherroepelijk vervlochten.

Verbonden voorouders

Wanneer leven wordt doorgegeven is de verbinding met het intelligentieveld van wie ons vooraf gegaan is een rijkdom aan innerlijke kracht en weten. Het gaat niet enkel over ‘wie’ maar ook over ‘hoe’ ons is voorafgegaan. In mijn ervaring (zowel persoonlijk als in de praktijk) zoekt de wordende moeder (al dan niet onbewust) naar de opentrekken van deze lijn van leven tussen wie was en wie worden zal. Het toonde zich in hun dromen, in een veranderd smaakpatroon van muziek tot voeding of werd duidelijk bij het lezen van ‘het veld’ van hun noden en verlangens tijdens behandelingen.

Soms gaat het over gekende (over)(groot)ouders, soms gaat het over een meer gevoelsmatige verbinden met hun ‘roots’, verre afkomst (ook al is die weinig of niet gekend) of andere keren gaat het om bewustwording van de doorlopende voorouderlijke lijnen in een eerder abstracte vorm.

Het bewustzijn dat we deel zijn van een geschiedenis, met een overlevering van verhalen en vooral veel ongekende verhalen. Maar ook deel van een levenskracht. Er wordt teveel, in mijn beleving, gefocusd op de ‘ongewenste’ lading (ook wel familiekarma genoemd), maar evenveel verworven deugden en krachten stromen door. Door bewustzijn en dankbaarheid kan dit worden opgenomen en geintegreerd zodat het ons kan verrijken.

De levenskracht en –wijsheid van onze voorouders is het geschenk van de familielijn. Dit gaat voorbij de persoonlijke relaties die wel al dan niet gehad hebben, voorbij de oordelen over de acties en gebreken, voorbij de oordelen die we hebben over onze eigen vastgeroeste patronen. Wij zijn het resultaat van generaties doorgegeven leven, generaties van doorgegeven moederinstinct, generaties van doorgegeven levenskracht.

Verbonden oorsprong

Uw kinderen zijn uw kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van ‘s levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. (*Kahlil Gibran) Elk alleen en elk één met het AL tijdens deze reis als mens. Kinderen van het wonder dat zich voltrekt wanneer zaad- en eicel ‘plots’ de vonk van leven ontvangen en het magische proces van wording zich in de baarmoeder van de vrouw zich vervolmaakt.

Natuurlijk wens je je kind het beste, het mooiste, het meest veelbelovende toe. Maar kan je kind toevertrouwen aan het Leven? Als zoon/dochter van Moeder Aarde en Vader Hemel. Elk wezen komt tot leven met een verlangen een nieuwe reis aan te gaan waarin kwaliteiten moeten worden uitgepuurd, talenten ontdekt, egostukken ingetoomd en uitdagingen aangegaan geschapen door zijn/haar eigen verlangen tot be-Leven.

Deze reis kunnen beleven vanuit de wetenschap dat de levensweg (op Aarde) geleid wordt door grotere (Hemelse) krachten en we elk een rol te vervullen hebben voor elkaar, herschept onze relaties. Het maakt dat we geweldloos worden, zonder de andere te willen veranderen of verbeteren. Het maakt ons mild en zacht in de bereidheid elkaars pad te ondersteunen hetgeen geen onbelangrijke nuance is. Het is de voedingsbodem waarop zich een relatie van vertrouwen of van angst bouwt.

Verbonden in Liefde

Het ongeboren leven verbindt zich met het wezen van de ouders. Reeds voor de conceptie en tijdens de zwangerschap toont het zich en voedt het zich met indrukken doorheen de moeder en de vader. Indrukken die de ziel voeden en voorbereiden om het komende leven.

Voed het met de krachten van de natuurelementen, elementair en essentieel. Omarm het vanuit de essentie van jullie liefde, voorbij het strijdveld van de persoonlijkheid. Verbind het met jouw schoonheid.

Enkele tips:
Praat (luidop, in gedachten, in een dagboek) met je kind over wat je het toewenst, over wat de wereld van ontdekkingen te bieden heeft, over wat je het wil doorgeven, over waar jij van geniet, wat je waardeert, wat je dromen zijn. Ga actief op zoek naar schoonheid en dankbaarheid. En als het niet lukt, als je in een negatieve spiraal bent terechtgekomen, als deze zwangerschap niet is wat je wou of wanneer je wou, als je je moe, geïrriteerd of angstig voelt: zoek dan ondersteuning door bv cranio-sacraal therapie, bodywork, accupunctuur, bachbloesems of andere energetische therapiën!

Het ongeboren leven baadt in het bad van onze emoties en gedachten, in de energiën waarmee we ons omringen. En ons dagelijks (innerlijk) leven is niet altijd rozengeur en maneschijn maar wat er ook gaande is, het ongeboren kind heeft communicatie nodig. Negeer of vergeet het niet wanneer het moeilijk gaat, integendeel: leg uit, vertel, het voelt toch alles. Liever betrokken dan genegeerd. Ik raad wordende ouders ook vaak aan om niet enkel te vertellen maar zelfs om hulp te vragen om de innerlijke kracht te vinden die nodig is om de moeilijkheden te trotseren. De ongeborene leeft nog (deels) in de wereld van oneindige mogelijkheden en zij zijn minder klein dan we hen voorhouden. Zo zijn we ook minder afgescheiden van elkaar dan we lijken.

Verwelkomen in verbinding van de volmaakte verwevenheid van al wat leeft en leven zal.