Kinderen als dé uitdagende helden van deze tijd

Het is soms een hele opdracht om in deze tijd een thuis te creëren waar er rust is en balans is. De prikkels zijn bijna constant aanwezig,  door wat kinderen beleefde hebben in de buitenwereld en door hoe wij zelf als ouder de dag doorstaan hebben. En hierbij komt dan ook nog dat net de kinderen van NU ook zoveel voelen, aanvoelen en dit tonen via hun gedrag.

Kinderen spiegelen ons

Wees en word bewust dat wanneer je kind een onaangenaam gedrag vertoont, niet alleen naar het gedrag te kijken. Maar te zien wat er achter dit gedrag zit. Stel je de vraag: Wat is er vooraf gebeurt? Kan je zien of de reactie, het gedrag dan logisch is of niet? Zorg dat je zelf in je rust blijft en omschrijf van wat je ziet gebeuren. Bijvoorbeeld: “ Hé, ik zie dat je boos bent, je schreeuwt en je stampt, wanneer je boosheid weg is, raas er op je kamer even alles uit, ben je gekalmeerd kan kunnen we praten.” 

Is het kind boos, laat het uitrazen, desnoods even op zijn kamer of in de tuin.  En geef al aan dat wanneer het kind zin heeft om erover te praten, dit kan wanneer het kind terug rustig geworden is. Dit geldt ook bij verdriet of een angst bui. Laat duidelijk voelen dat je er bent voor het kind, dat het veilig is en dat de emotie er even mag zijn.

Toon dit zelf als ouder ook voor, wanneer jijzelf boos bent of angstig of verdrietig hoe jij hier mee omgaat.  Mindfull leren omgaan met emoties is een must voor jong en oud. Een heel leuk boek om samen hierbij te gebruiken is: “De kleur van emoties”

Lijkt dit allemaal niet te helpen, ga dan ook even bij jezelf kijken en vooral voelen. Waarom ben je zo onrustig door de dit gedrag?  Ga voelen bij jezelf diep van binnen waar die boosheid of angst of verdriet bij jezelf vandaan komt.

Stuk onverwerkte emotie?

Stel je de vraag, zit hier een stuk onverwerkte emotie van mij?  Zeker wanneer een bepaald gedrag, emotie of zelfs een bepaalde pijn in het lichaam vaak voorkomt bij je kind. Heel vaak heeft dit te maken met een oude kind-pijn van jezelf. Een weg geduwd of onderdrukt trauma waar je misschien helemaal niet meer bewust van bent.

Dan mag je het lef of de moed hebben om hier zelf mee aan de slag te gaan. Een spiegeltherapeut  kan je hier zeker bij helpen. Maar je kan zelf ook naar binnen kijken en voelen waarom dat dit gedrag van je kind jou zo stoort, irriteert, triggert?  Wanneer was de eerste keer in dit leven dat jij je ook zo voelde?

Zodra je dit gevoel kan grijpen, kan je aan je kind vertellen, dat je het heel goed begrijpt, dat jij ook deze pijn hebt ervaren en dat deze pijn eigenlijk van jou is en niet van het kind. Je kan dan delen, dat jij deze pijn zal helen en dat het kind deze niet meer voor jou hoeft te dragen.  Immers zodra jij je ouder kinderpijn geheeld hebt, zal dit storend gedrag vanzelf verdwijnen

Aanvaarden en dieper kijken 

Wanneer je het moeilijk blijft hebben om het gedrag te aanvaarden, heeft dat dus een reden. Dan ben jij zelf degene die alle energie vast zet, omdat je wil dat het anders is of dat je kind anders doet. Maar zo werkt dit niet. Hoe meer jij jouw wil oplegt hoe meer het kind het moeilijk gedrag of pijn zal tonen. De kinderen van nu willen nu net zo graag dat jij als ouder je oude overtuigingen en patronen loslaat en je pijnen heelt, je verslavingen stop zet, zodat jij als ouder eindelijk opnieuw je pure zelf kan zijn en gaat doen wat jou echt gelukkig maakt. 

Toon jouw emoties als ouder

We hoeven onze emoties niet meer uit de weg  te gaan of te doen alsof ze er niet zijn.

Vertel hen wanneer je echt blij bent en wanneer je zich niet goed voelt. Leer hen dat een emotie er mag zijn. Maar leer hen ook hoe ze zichzelf terug tot rust kunnen brengen door buikademhaling toe te passen, door naar je hart te gaan. Door te zeggen dat je boos bent en dat je even alleen wil zijn, tot de boosheid weerom gezakt is en dat je daarna een goed gesprek wil hebben.   Eerlijk zijn,  is zeer belangrijk naar de kinderen toe, want wanneer je een goed gevoel faket, zullen de kinderen je onderdrukte emotie nog duidelijker laten zien in hun gedrag.  Immers,  het kind voelt je echte gevoel, wanneer je dan aan de buitenkant iets anders toont, is dit heel verwarrend voor het kind. Dus toon of vertel over hoe je jezelf echt voelt. En vergeet hierbij niet te vertellen: “dit is van mij, niet van jou. Jij hoeft mijn boosheid, verdriet of wat dan ook te dragen, ik ga dit zelf oplossen.”

Maak opnieuw verbinding met je echte zelf

Wij volwassenen zijn zo aangeleerd om net niet onszelf te zijn, om onze emoties te onderdrukken, om de anderen te pleasen, om onszelf niet goed genoeg te vinden, om te vergelijken, om te concurreren, om de ander als onze vijand te zien, om een masker op te zetten. En dit alles is nu net wat kinderen van ons vragen om hiermee op te houden.

We mogen opnieuw beseffen dat ieder van ons een uniek radertje is in het geheel. Dat we me elkander verbonden zijn, zelfs met elk leven wezen. Wanneer je opnieuw in dit gevoel kan treden, voel je ook dat wij als mensen diep van binnen allemaal op zoek zijn naar de grote echte liefde,  ‘de liefde’ die wij zijn als mens. Wij kunnen zoveel leren van elkaar, we hebben elkander nodig. En echte liefde, warmte, mogen zijn in je uniek zijn, is wat kinderen nu ook nodig hebben.

Tot slot

Kinderen hun moeilijk gedrag, pijn, ziektes zijn vaak signalen voor de volwassen. Dit gegeven wordt vaak nog veel te weinig gezien op scholen en in de klassieke opvoeding. Maar oh,  zo een belangrijke.  Dat is immers de grote redenen van alle problemen waar ouders en leerkrachten nu mee te kampen krijgen.  Onze jongeren en kinderen die een geen interesse hebben, depressief  zijn, vluchten in games, zich niet begrepen voelen, agressie tonen, zelfmoord neigingen hebben … Ze worden niet gezien. Bij deze denk ik aan ons interview met Lut Celie.

En denk ik aan Gabor Maté, die hierover zo mooi kan vertellen.

Vele kinderen van nu hebben een algemeen doel: de taak om alles wat wij als volwassene niet verwerkt hebben uit onze eigen kindertijd naar boven te halen, zodat onze innerlijke onverwerkte pijnen eindelijk mogen geheeld worden en niet meer worden doorgegeven van generatie op generatie.

Deze kinderen zijn hier om de enige en echte verandering te brengen, de echte helden van deze tijd.

Magdalena Troch