De kracht van loslaten voor een succesvol gezin met pubers

‘Mama, waarom laat je die thuiskomtijden niet los?’, verzucht onze zoon van 17 jaar. ‘Iédereen mag het zelf weten, waarom ik niet? Je kunt me heus vertrouwen. Laatst kwam ik ook wel een keer eerder thuis omdat het toen niet meer gezellig was.’ Menig ouder van een puber zal zich dit soort gesprekjes voor ogen kunnen halen. De strekking ervan is dat iedereen meer mag dan je kind en hij vindt dat hem tekortgedaan wordt. Terecht? Dikke onzin? Of zit er toch wat in? Heb je jezelf wel eens afgevraagd waarom je regels stelt? Hoe kan het dat in het ene gezin pubers in contact zijn met hun ouders en in het andere gezin overal tegenin gaan? Wil jij ook als ouder een succesvol gezin met pubers? Kortom: hoe word je een betekenisvolle en inspirerende ouder waar je puber ontzag voor heeft en mee in verbinding staat?

Intuïtie en moedergevoel

Toen onze kinderen jong waren, huilden ze veel. Het consultatiebureau en mijn (schoon)ouders adviseerden toen: ‘gewoon een half uur laten huilen, hij valt vanzelf wel in slaap’. Dit probeerden we dan ook keurig uit bij onze oudste zoon. Alleen belandden we dan uiteindelijk met de matras in de woonkamer op de grond, doordat het huilen minstens anderhalf uur aanhield en wij -iets later – uitgeput aan de dag begonnen. Bij de jongste deden we het anders. Ik luisterde naar mijn intuïtie en vertrouwde op mijn eigen moedergevoel.’ Dit had tot gevolg dat we hem altijd bij ons in bed hadden liggen en zijn huilen en buikpijn serieus namen. Met behulp van alternatieve geneeswijzen als bioresonantie, voetzoolreflex-therapie en een natuurgeneeskundig arts heelden we uiteindelijk zijn verteringsproblemen en voedselintoleranties. Het was een lange en vermoeiende weg waarin ik leerde mijn eigen autoriteit op te pakken.

Persoonlijke ontwikkeling

In deze periode kwamen we ook in contact met een healer. Hij vertelde ons dat de allergieën, stress en onrust bij onze kinderen een spiegel naar onszelf waren. Hij vroeg ons wat we zelf nog mochten helen en ‘verteren’ vanuit onze eigen jeugd. Door dit proces, dat enkele jaren duurde, knapten onze kinderen ook op. Dat wat wij los konden laten, hoefden zij niet meer te dragen. Een voorbeeld: In het gezin waarin ik ben opgegroeid was het belangrijk dat er een ‘lieve vrede’ was. Emoties, en met name boosheid, werden niet geuit. Dus… wat zei ik bij onze eigen kinderen als ze huilden of boos waren? ‘Rustig maar, stil maar. Het gaat zo over. Stil maar.’ Ik leerde dat onze kinderen het nodig hadden om erkend te worden in hun gevoelens. Dus vanaf dat ze ongeveer 3 jaar waren, zei ik: ‘Toe maar, huil maar, wees maar boos’. Wanneer ze gefrustreerd of overprikkeld uit school kwamen, nam ik ze op schoot. Ik vertelde ze dat het ook veel was wat ze allemaal moesten leren en doen en dat het oké was om boos en moe te zijn. In mijn relatie met m’n man veranderde ook het een en ander. Kwetsbaar durven zijn en je emoties durven uiten werd daarbinnen ook een thema. Met vallen en opstaan zijn we dit aangegaan. Door onze eigen angsten onder ogen te zien, te accepteren en probleemdenken te transformeren veranderde ons huwelijk in een relatie waarin integriteit, verbinding en autonomie centraal staan.

Pubers begrijpen

Je kunt je puber pas echt begrijpen wanneer je zelf weet hoe je in elkaar zit. Het is hierbij vaak nodig dat je onafhankelijke hulp van derden zoekt die jouw blinde vlek en onbewuste processen zichtbaar kunnen maken. 90% van je gedrag en prestaties wordt immers aangestuurd vanuit je onbewuste mind. Je pubers, zijn net als de onze, een spiegel naar jezelf. Jij bent ‘het plafond’ en alles wat je onder je ziet, is een reflectie van jezelf. Ik herken in onze pubers de behoefte aan onafhankelijkheid en vrijheid. Hier ben ik zelf met 17 jaar voor uit huis gegaan. Ik herken de pijn wanneer ze fel en veroordelend reageren op een ander. Zelf heb ik dit ook gedaan. Met name bij onze oudste zoon kan ik nog wel eens flink botsen. Ik schiet dan zelf ook in een felle reactie doordat ik zijn veroordeling of pittige opmerking persoonlijk maak. Waar het om gaat is dat ik hier oordeelloos en mild mee omga. Dat het er mag zijn.

Ontwikkelingstaken van ouders

Wat pubers nodig hebben, zijn ouders die open en echt zijn. Die eerlijk hun gevoelens durven te delen, transparant en integer zijn en sorry kunnen zeggen. Pubers staan voor de ontwikkelingstaak om zich los te maken van hun ouders en zich aan te sluiten bij vriendengroepen. Ze moeten hun eigen identiteit ontwikkelen en daarvoor is het nodig dat ze hun eigen weg kunnen gaan. Als ouder vraagt dit dat je ze loslaat. En omdat, zoals ik net vertelde, 90% wordt aangestuurd door je onbewuste overtuigingen, is dit tegelijkertijd een moeilijke ontwikkelingstaak waar je als ouder voor staat. Je puber heeft je aan de ene kant nodig voor de juiste kaders en brede visie, die jij door je levenservaring kunt overzien. Aan de andere kant vraagt hij je vertrouwen en heeft hij het nodig tegen grenzen en moeilijkheden aan te kunnen lopen.

Rebelse pubers of…?

Het lijkt dat de kinderen van nu vaker rebels, druk, eigenwijs of opstandig zijn. Niets is minder waar! Ze hebben volwassenen nodig die daar doorheen kunnen kijken. Ze hebben het nodig om gezien en gehoord te worden in hun goede bedoelingen. Dat ze gewaardeerd worden om hun ‘anders zijn’. In plaats van straffen, wanneer onze oudste zoon te laat van het uitgaan terug kwam, gaan we met hem in dialoog. Wanneer ik nu eerlijk naar hem kijk, voel ik dat ik hem in het vele weg zijn en late thuis komen ook helemaal moet loslaten. Hij heeft zijn eigen weg te gaan. Tegen zijn eigen grenzen aan te lopen. Ik mag samen met mijn man zorgen voor veiligheid en een thuis waarin hij vanuit onvoorwaardelijke liefde weer opgevangen wordt.

Een succesvol gezin met pubers begint allereerst bij jezelf. Durf je onder de loep te nemen wat meestal eerst helemaal niet duidelijk is voor jezelf? Durf je terug te komen op regels die je gesteld hebt, omdat je puber aangeeft dat hij je vertrouwen nodig heeft? Straal je vertrouwen uit binnen je gezin en leef je je puber hierin voor? Durf je zelf van de gebaande paden af te wijken en je eigen intuïtie te volgen? Hoeveel ruimte neem je voor jezelf in? Mag alles er zijn?

De inspirerende ouder voor opgroeiende pubers

Een inspirerende ouder staat in verbinding met zichzelf, heeft zijn bewustzijn verruimd en ziet zichzelf als deel binnen het grote geheel. Alles is met elkaar verbonden en zijn kinderen spiegelen hem in eigen onbewuste processen. Vanuit dit bewustzijn gebruikt hij zijn vrije wil om doelbewust stuurman van zijn eigen leven te worden. Bewustzijn schept! Het gedachtegoed van de Maya’s en hun Tzolkinkalender heeft mij in de afgelopen jaren ontzettend geholpen in dit proces. De focus van mijn bewustzijn wordt de realiteit van mijn wereld. Het kind-in-jezelf speelt hierbij een belangrijke rol. Zonder verbinding met je gevoel kun je denken en focussen wat je wilt, maar kom je niet verder. De inspirerende ouder staat in verbinding met deze emotionele laag in zichzelf. Hij heeft ego-delen en oordelen losgelaten. Hij kent de kracht van visualisatie en gaat zijn kind hierin voor.

Het Innerlijk TzolKind Spel

6-stappenplan om een positief rolmodel voor je puber te worden

1. Maak jezelf stil. Visualiseer dat je meer bent dan je lichaam. Maak je bewustzijn groter. Groter dan jezelf, je huis, je dorp, je land, de wereld… Rek het uit zover je kunt.
2. Verlaag je weerstand. Accepteer (tegenstrijdige) gedachten. Stel jezelf de vraag: Wat heb ik nu nodig?
3. Trek een Innerlijk TzolKind Speelkaart. Verbind je met de tekening (die brengt je rechtstreeks in verbinding met de Bron). Lees de tekst bij het Lichtkind en het Schaduwkind.
4. Accepteer de gevoelens en gedachtes die bij je binnenkomen.
5. Vraag de Kosmos om hulp: ‘Ik zoek en verlang naar zelfvertrouwen. Wil je tot mij komen?’ Verbind je met dit gevoel en visualiseer dat het er is in een toekomstige situatie.
6. Ontvang! Hoe en wanneer je je verlangen ontvangt, bepaalt de Kosmos. Open je, ontspan, laat los en maak voldoende tijd voor jezelf vrij. Leef in het NU. Wat spiegelt het leven je?

Sandra Bolte