Kinderen brengen een boodschap naar de volwassenen

Dit artikel start ik met een bijzondere tekst gericht naar mama en papa. Uit het boek; “Je baby vertelt” door Maarten Ghysels

Mama en papa

Ik hoop dat jullie verstaan

hoe belangrijk dat het voor me is

dat jullie goed zorgen voor jezelf

jullie noden aan warmte en liefde

zelf vervulling geven.

Jullie oude tekorten zelf herstellen

zodat ik ze niet moet dragen.

Het grootste geschenk dat jullie me kunnen geven

is dat jullie zelf gelukkig zijn

met elkaar en met jullie leven.

Als je goed voor jezelf zorgt

en een tevreden mama en papa bent

dan zorg je goed voor mij.

Waarom kinderen een storend gedrag vertonen

Prachtig deze tekst is het niet? Deze tekst toont aan waarom kinderen soms een storend gedrag vertonen of waarom jongeren zich plots niet meer goed in hun vel voelen, zich isoleren van hun familie. Ze brengen via hun gedrag een boodschap naar hun nabije omgeving en deze luidt:

“Hou opnieuw van jezelf, luister naar je hart, volg je passie en wees gelukkig in het leven.”

Echter weinigen van ons zijn in staat zo te leven. We hebben geleerd in deze maatschappij naar de ratio te luisteren, dat je naar de anderen moet luisteren, dat je met je voetjes op de grond moet blijven staan, dat je normaal moet doen, een goed diploma moet hebben en vooral veel geld, want dan alleen kan je gelukkig zijn. Zovele volwassenen leven niet het leven waarvan ze droomden, leven niet hun passie, maar doen een job van 9 tot 5 in de namiddag om geld te verdienen, niet om iets op te bouwen waarin ze zich zelf kunnen uitleven of zich goed bij voelen. Bijna elke dag opstaan om tegen hun zin te werken. Eigenlijk een staat van overleven dus, werken om alles te kunnen betalen.

De kinderen die pure gevoelswezens zijn, voelen dit en dragen dit ongelukkig gevoel. Terwijl ze willen dat we gelukkig zijn. Hierdoor gaan ze dus onbewust het frustrerende gedrag waarmee wij rondlopen laten voelen door hun, storend gedrag.

Hun boodschap

Hun boodschap is: “ Zie je mij bezig, wel ik spiegel jou, van wat er bij jou onderdrukt zit, laat de zware emotie eruit en kies om dingen te doen die je blij, uniek en authentiek maken, leef! Hou van jezelf, hou van je medeburger, hou van de natuur, hou van het leven. Durf je eigen verantwoordelijkheid nemen en sta in je kracht“. Op deze manier kunnen de kinderen er alleen maar zoveel door winnen en leren. Ze hoeven ons onderdrukte gevoelens niet meer te tonen en kunnen ook in hun eigen pure uniek zijn gaan leven en tevreden zijn.

Kinderen hebben dus volwassene nodig die goede voorbeelden tonen, die gelukkig leven.  Het is dus onze taak om opnieuw van ons zelf te houden en te doen waar we blij van maken. En dit kan alleen maar door onze rugzak vol met oude overtuigingen, vastgeroeste patronen en pijnen vanuit onze eigen kinderjaren leeg te maken. Laat ons dit samen doen voor de kinderen en de toekomst van de hele mensheid. Dit is wat deze tekst van Maarten Ghysels voor mij wil zeggen en wat ik graag wou delen.

Magdalena Troch