Verkeren onze kinderen in crisis?

Zeker, volwassenen klagen al sinds mensenheugenis over de kinderen van tegenwoordig als verwend en onbekwaam. Eerder dit decennium was het trendy opvoedingsargument dat we, door ons kroost te veel dingen te geven en te weinig verantwoordelijkheid, een generatie van bevoorrechte watjes creëerden. Dat is nog steeds de heersende wijsheid, maar zelfs terwijl we proberen onze ouderlijke helikopters te laten landen, groeit het besef dat we voor een veel onheilspellender uitdaging staan.

Ontwrichte gezinnen, gecreëerde oorlogen en verslavingen

Vandaag zijn zovele kinderen verwikkeld in een van de grootste massamigraties in de geschiedenis van de mensheid door alle gecreëerde oorlogen, hongersnood enz. Ook krijgen onze kinderen te maken met trauma’s die ontstaan door ontwrichte gezinnen en met onbewuste trauma’s uit voorouderlijke lijnen. Fastfood die makkelijker te bekomen is dan een gezonde verse maaltijd te serveren. De schermen die kinderen van beweging en de echte natuur weghalen. Ook werden vele kinderen de laatste 2 jaar opgesloten tussen muren, starend naar schermen. Want, als voorbeeld zagen zij vaak hun papa en mama (ook) non-stop tikken op hun apparaten. De smartboards op scholen die zorgen dat zij gedurende de schooltijd ook achter het scherm en in de straling zitten.

Van minder depri en ziek worden

De prijs die deze kinderen betalen is hoog: een sterke stijging van gezondheidsproblemen, verhoogde sociale druk en een angstaanjagende reeks nieuwe verslavingen rond technologie. Ouders die bang zijn financieel niet rond te komen, die hun eigen levens trauma’s wegdrinken of wegduwen door zich te laten leiden door de buitenwereld. Je zou toch van minder depri, ziek worden en geen zin meer hebben om te leven als jongere in deze wereld? En er wordt van kleins af aan met de kinderen zo geleurd. De meeste baby’s worden van hun drie maand reeds naar de crèche gebracht. Weg uit hun eigen veilige omgeving, weg bij hun moeder…. Terwijl ze in deze fase van hun leven zoveel behoefte hebben aan een goede hechting met hun mama, om te voelen dat ze veilig en geliefd zijn.

Moeilijk gedrag

Wat een voorbeeld krijgen zij van ons. In mijn ogen schreeuwen kinderen en jongeren door hun zogezegd moeilijk gedrag van de daken dat het anders moet, willen wij een mooie respectvolle en nieuwe wereld neerzetten. Zij spiegelen ons wat er misloopt, maar worden niet begrepen. Zij roepen ons volwassenen op om ons eigen gedrag, onze patronen en overtuigingen te veranderen. En vooral om onze eigen onverwerkte emoties te transformeren.  Hierdoor komen wij als volwassene opnieuw dichter bij onze pure kern, van wie we werkelijk zijn als mens. Kunnen we opnieuw voelen wat onze eigen unieke taak in het leven is, waardoor wijzelf ook gelukkiger en met meer passie in het leven kunnen staan. Dan pas kunnen wij ook een goed voorbeeld zijn voor de komende generaties.

Wie houdt er werkelijk van zichzelf?

Zijn er nog volwassenen die van zich zelf houden? Die hun echte passie in het leven volgen? Die krachtig en uniek in de wereld durven staan?  Die geloven in LIEFDE, de schoonheid van de pure mens en de natuur. Die respectvol kunnen omgaan met de ander, die soms een andere mening heeft. Die niet oordeelt en veroordeelt. De mens die menswaardig leeft en houdt van het leven, die zijn innerlijke leiding, intuïtieve leiding durft te volgen. Die bewust omgaat met zijn gevoelens en die de beweging naar binnen durft te maken en hier mee aan de slag gaat.

De boodschap van de kinderen

Het zijn deze voorbeelden die onze kinderen nodig hebben.  Mochten kinderen omgeven worden door zulke volwassenen dan kunnen zij ook hun volle potentieel ontwikkelen en krijgen we een heel andere samenleving. Toch? Dit is ook volgens mij de boodschap die de kinderen en jongeren ons brengen:

“ Stop met het volgen van wat de buitenwereld je vertelt en kom terug bij jezelf. Maak verbinding met je diepere zijn. En durft te voelen welke pijnen daar zitten, transformeer ze in Liefde en zie waarom deze belangrijk geweest zijn, om je op weg te zetten naar je ware doel in het leven.  Leef je passie, doe je passie… dan valt ‘moeten ‘ en ‘werken’ weg .  Verbind je met je pure zelf, met de natuur en de ander. En wordt de mens die vanuit zijn hart voelt wat zijn unieke bijdrage in het leven is. “

Dus hoog tijd om even stil te staan bij ons eigen leven.

Magdalena Troch

Houd de komende edities van PURE CHILD goed in de gaten. Zo verschijnt er begin mei 2022 een editie met als dossier: het mentale welzijn van onze kinderen en jongeren. Wil je die – en komende nummers – zeker niet missen? Abonneer je NU op de digitale OF papieren versie.