Bewust onderwijs volgen in Zuid-Frankrijk, kan dat?

Bewust onderwijs in Nederland

Toen we nog in Nederland woonden was het niet zo’n probleem. Op de hoek van de straat zat een heel bewust kinderdagverblijf en de Vrije school was tien minuten fietsen. Ik vermoed dat onze drie zoons van 4, 7 en 9 daar tot op de dag van vandaag goed hadden gezeten als we waren gebleven. In Zuid-Frankrijk aangekomen werd alles anders. Van Rudolf Steiner had men hier nog nooit gehoord. Geen Vrije Scholen of Montessori te vinden. Laat staan democratisch onderwijs. In de zoektocht naar een goede school, drie jaar geleden, vonden we twee scholen in het naburige stadje. Een hele grote en een kleine privéschool. Deze laatste was dan wel Katholiek, maar mijn vrouw en ik dachten dat dat wel los zou lopen. De school oogde leuk en modern en ondernam veel leuke uitjes met de kinderen. Het was er ook helemaal niet duur en wij vonden het prima. Tot we erachter kwamen dat de privéscholen in Frankrijk uitwijkplaatsen zijn voor kinderen die van het openbaar onderwijs afgestuurd worden. De juffen bleken er te schreeuwen tegen de kinderen en soms zelfs fysiek vast te pakken. Het is drie keer gebeurd dat tegen een van onze twee oudsten geschreeuwd werd door een docente. Twee keer praatte ik met de directeur van de school en vertelde haar wat dat schreeuwen doet met de hersenen en de psychologie van kinderen. Bij de derde keer haalden we de jongens resoluut van school. 

Thuisonderwijs

Maar dan? Thuisonderwijs? Een optie waarvoor steeds meer ouders kiezen. Alleen… Zowel mijn vrouw Monique als ik zijn niet gemaakt voor lesgeven aan kinderen. We hebben het echt geprobeerd, maar huiswerkbegeleiding vinden we al een opgave. Op zoek dus naar een nieuwe school. Via een Nederlandse vriendin kwamen we op een kleinere school. Nog steeds ver rijden elke dag, net als de privéschool, maar wel een rustige school, met goede juffen en een fijne energie. En daar zitten ze nu. Elke dag rijden we ze er naartoe. ’s Middags halen we ze op en dan is er huiswerk. Franse kinderen krijgen al vroeg huiswerk. Naast Franse taal is er rekenen, poëzie en maatschappelijke vakken. Ze sporten en spelen en hebben het goed naar hun zin. Met name de omgang met andere kinderen vinden we belangrijk. We wonen hier op ons retraitecentrum Terra Nova in the middle of nowhere en naast Nederlandse kinderen die hier in de zomer komen zien ze alleen elkaar. 

In Frankrijk

Hier in Frankrijk gaan kinderen in het basisonderwijs wekelijks vier dagen van 6 uur, met een lunchpauze van twee uur, naar school. De vier kortere vakanties duren allemaal twee weken en de zomervakantie is acht weken. Veel sneller dan wij spreken en schrijven ze vloeiend Frans. We hebben ze ook op Engelse les gedaan op woensdagmiddag en Nederlands leren ze van ons. Sporten doen ze woensdagochtend hier op ons terrein met een van onze teamleden die op hoog niveau gehandbald heeft. Alles goed geregeld, dachten wij. Op woensdag en in het weekend doen we leuke dingen met ze en alle schoolvakanties zijn ook wij vrij, dan plannen we geen retraites. We konden skiën met ze hier vlakbij in de Pyreneeën, kamperen, korte reizen maken, of naar familie in Nederland. We voelden ons vrij en gezegend.

Lockdown 

En toen kwam de eerste lockdown. Toen iedereen nog dacht dat er een gevaarlijk killervirus naar Europa was gekomen waardoor de mensen massaal op straat zouden sterven (zoals we op de beelden uit China hadden gezien). Ook wij sloten braaf ons centrum en bleven thuis die eerste drie maanden. Natuurlijk gingen de scholen hier ook dicht en onze jongens moesten drie maanden hier onderwezen worden. Gelukkig wilde een van onze mensen wel voor lerares spelen en werd het goed opgevangen. Toen de scholen weer begonnen, was er eerst niets aan de hand. Vervolgens kwamen de mondkapjes voor kinderen. We hebben het met de jongens overlegd en ze vonden het niet erg als ze maar een Harry Potter mondkapje kregen. We hebben ze groene, stoffen lapjes gegeven met een HP-logo op de voorkant. Een grote illusie natuurlijk, maar ze kunnen wel naar school. De vaccinaties zijn de grens. Een experimentele spuit in een kind zetten voelt voor ons tegen het misdadige aan. De kans dat je daar op een dag spijt van gaat krijgen is enorm. Daarbij hebben kinderen nauwelijks last van enig virus en leven de kinderen volgens ons ook niet om ouderen en zwakkeren te beschermen. Dat gaat finaal tegen de natuur in en is de wereld op zijn kop. Volwassenen leven voor de komende generaties en niet andersom. School weet hoe we er over denken en het is geen issue. 

Toch naar het reguliere systeem…

Zoals je kunt lezen, kiezen we ervoor de kinderen in het reguliere systeem te laten opgroeien. Waarom? Omdat we graag willen dat ze hun talen spreken en kunnen rekenen. Spiritualiteit en bewustwording krijgen ze hier op Terra Nova met de paplepel ingegoten en we maken ons geen zorgen over conditionering. Door met ze te blijven praten, kunnen we datgene wat ze leren in het juiste perspectief zetten. We lachen samen om de evolutietheorie van Darwin en leren ze niets als waarheid aan te nemen op school. We geloven niet dat we ze leren omgaan met het systeem door ze uit het systeem te houden, maar juist dat we ze leren omgaan met het systeem door ze ín het systeem goed te begeleiden. Ze moeten nu omgaan met andere waarheden, stomme en leuke kinderen, pijn en plezier. Zaken die ze nodig hebben bij het volwassen worden. Bewustwording betekent voor ons niet uit het fysieke stappen en als het ware vluchten in hogere bewustzijnslagen. Het betekent voor ons dat we het licht dat we diep van binnen zijn juist in de fysieke wereld brengen. Dus leren we dat onze kinderen ook. 

… En daar betrokken zijn en zichtbaar

En we houden scherp in de gaten wat er op school gebeurt. Ik heb me opgegeven om straks in de zomer als fiets- en zwemvader te fungeren. Hier in Frankrijk moet je daar een ochtend les voor volgen en er “examen” in doen. Supergrappig en ik begrijp de helft van wat ze zeggen, maar ik doe het. Waarom? Omdat ik voel dat je als ouder betrokken mag zijn bij het onderwijs van je kinderen. En daarbij zichtbaar mag zijn voor de kinderen. Daarbij zijn wij in de lead (en niet de school) en als het nodig is grijpen we in, zoals destijds bij die privéschool. Het voelt voor ons goed het zo te doen en tot er iemand een Rudolf Steiner school opent hier in de buurt laten we alles zoals het nu is. 

Robert Bridgeman

https://bridgeman.nl/

Robert Bridgeman is vader van drie zoons (9, 7 en 3) en leeft met hen en zijn vrouw Monique in hun Terra Nova Retreat Center onder de Pyreneeën in Zuid-Frankrijk waar ze bijna wekelijks retraitegroepen ontvangen. Robert werkt als spiritueel auteur, online inspirator en reïncarnatietherapeut.

Vanaf nu schrijft Robert Bridgeman ook regelmatig voor PURE CHILD, over hoe hij als wakkere vader omgaat met zijn kinderen in deze bijzondere tijden. Abonneer je NU op een PURE CHILD jaarabonnement en ontvang 5 prachtige PRINT edities in kleur in je brievenbus of bij een ONLINE abonnement, toegang tot alle PURE CHILD magazines tot nu toe + de 5 edities van dit jaar.